Útbreiðsla
Algeng í mýrum á láglendi um allt land. Engjarósin fer lítið upp fyrir 5–600 m í fjalllendi (Hörður Kristinsson - floraislands.is).
Almennt
Engjarósin hefur einnig gengið undir nöfnunum blóðsóley, fimmfingragras, fimmlaufungur, horsóley, kóngshattur, krosslauf, mýratág og þrifablaðka. Talið er að nafnið horsóley sé vísun í hve hey eru léleg þar sem engjarósin vex (Ágúst H. Bjarnason 1994).
Nytjar
Engjarós má nota til að lita ull rauða (Ágúst H. Bjarnason 1994).
Búsvæði
Deiglendi, engjar og mýrar.
Lýsing
Meðalhá planta (15–25 sm) með tennt, fimmfingruð blöð og dumbrauð blóm. Blómgast í júní.
Blað
Blöðin stakstæð, fjöðruð, með fimm, sjaldan sjö, oddbaugóttum eða öfugegglaga, reglulega tenntum smáblöðum sem eru svo þéttstæð að blöðin virðast stundum fremur fingruð en fjöðruð, ljósgrágræn, hærð á neðra borði, axlablöðin löng, vaxin upp á miðjan blaðstilkinn (Hörður Kristinsson 1998).
Blóm
Blómin eru fimmdeild. Bikarblöðin stór (8–12 mm), dumbrauð, oddmjó. Krónublöðin miklu styttri (4–5 mm), rauð og oddmjó. Fræflar margir með dumbrauðar frjóhirslur. Margar litlar frævur á kúptum blómbotni (Hörður Kristinsson 1998).
Aldin
Frævurnar verða að rauðum hnetum svo að aldinið líkist jarðarberjum (Hörður Kristinsson - floraislands.is).
Greining
Líkist engri annarri íslenskri tegund. Auðþekkt bæði í blómum og blöðum.
Höfundur
Var efnið hjálplegt?
Aftur upp