Frjókorn myndast í frjóhnöppunum, sem eru yst á fræfli (karlæxlunarfærum jurta) og eru hliðstæða sæðisfrumu dýra. Þau berast oftast á milli plantna með vindi eða skordýrum. Berist frjókorn á fræni vex frjópípa niður í eggið, frjóvgar það og fræ eða aldin þroskast. Frjókorn sjást ekki með berum augum (þau eru aðeins 0,1– 0,01 mm að stærð) en eru margbreytileg og misjöfn að gerð og í útliti. Þegar fræflar eru hristir yfir hvítu blaði má sjá gult eða rauðgult duft á blaðinu, þar er aragrúi örsmárra frjókorna á ferð. Fræflar hanga oft út fyrir sjálft blómið svo vindur eigi greiðan aðgang að frjóhnapp og frjóhirslum sem geyma frjókornin.

Frjókorn geta valdið ofnæmi meðal manna og því er magn þeirra í lofti mælt yfir sumartímann og upplýsingum miðlað jafnóðum og þær berast. Frjótölur eru gefnar upp sem meðalfjöldi frjókorna í einum rúmmetra andrúmslofts á sólarhring.